Etalagebenen (claudicatio intermittens)
Etalagebenen wordt in medische termen “claudicatio intermittens” genoemd en is een vaatziekte. Bij deze aandoening zijn de slagaders in de benen vernauwd. Het gevolg hiervan is dat er te weinig zuurstof naar de spieren wordt aangevoerd.
Symptomen
Mensen met etalagebenen ervaren een krampachtige pijn of een doof/moe gevoel in het been tijdens en na inspanning. De pijn treedt op in de kuiten, maar kan ook in het bovenbeen of de bilspier voelbaar zijn. Bij rust trekt de pijn weg na ongeveer 10 minuten.
Oorzaken
De oorzaak van etalagebenen is perifeer arterieel vaatlijden. Door slagaderverkalking (atherosclerose) worden de wanden van de slagaders stugger en dikker, waardoor vernauwingen optreden. Deze vernauwing in een slagader zorgt ervoor dat het bloed trager gaat stromen en er een zuurstoftekort in de beenspieren bij inspanning ontstaat, wat resulteert in typische klachten.
Slagaderverkalking is een ouderdomsziekte. Dat wil zeggen dat de aandoening geleidelijk ontstaat en doorgaans pas op hogere leeftijd optreedt. Wel zijn er enkele factoren die het ontwikkelen van slagaderverkalking kunnen versnellen, zoals een te hoog cholesterolgehalte, te weinig lichaamsbeweging, roken en diabetes mellitus (suikerziekte).
Diagnostiek
Het vaststellen van etalagebenen gebeurt door de arts op basis van een aantal onderzoeken:
- Inspecteren van kleurveranderingen en vergelijking van kleurverschil, temperatuursverschil, de beharing en de nagels tussen het aangedane en het niet aangedane been.
- Het controleren van de voelbaarheid van de slagaders (pulsaties/kloppingen)
- Het meten van de enkel-arm index. Deze methode meet de verhouding tussen de bloeddruk in de armen en de enkels.
Hoe ziet de behandeling er uit?
Het behandelen van etalagebenen is vaak een combinatie van verschillende therapieën zoals hieronder staat beschreven:
- Gesuperviseerde looptherapie
Hierbij probeert men de loopafstand te verbeteren en tevens de kwaliteit van leven en algemene conditie door een actievere leefstijl. Dit gebeurt door een fysiotherapeut die gespecialiseerd is in deze klacht. Na 3 maanden zult u vaak al merken dat u een grotere afstand pijnvrij kunt lopen. Bovendien kan looptherapie een nuttige bijdrage leveren aan het voorkomen van operaties of dotterbehandelingen.
- Medicatie
Medicijnen voor etalagebenen bestaan niet. Echter kunnen bepaalde medicijnen de kans op verergering en complicaties verkleinen. U krijgt dan vaak medicijnen om uw cholesterol en bloeddruk te verlagen, bloedverdunners om de kans op bloedstolsels te verkleinen en plaatjesaggregatieremmers die het klonteren van bloedplaatjes tegengaan.
- Voetverzorging
Voeten kunnen minder gevoelig worden bij langdurig vaatlijden. Dat komt door de slechte doorbloeding van weefsels. Hierdoor kunnen mensen, die bijvoorbeeld een wondje oplopen, de pijn van de wond niet goed voelen en hebben ze niet in de gaten hebben dat ze een wond opliepen. Met name bij de diabetische voet is dit zeer belangrijk.
- Vervolgtraject na looptherapie
Het vervolgtraject na de looptherapie is het blijven aanhouden van een gezonde leefstijl. Mocht de behandeling onvoldoende verbetering geven dan kan er eventueel gestart worden met dotteren, een bypassoperatie of endarteriëctomie (schoonmaken bloedvat).
Wat kunt u zelf doen tegen etalagebenen?
Indien u last heeft van etalagebenen, is het raadzaam om na te gaan hoe gezond uw leefstijl is. Stoppen met roken, veel bewegen en gezonde voeding dragen namelijk bij aan de verbetering van deze klacht. Voor meer informatie over etalagebenen zie de website van de Hartstichting (etalagebenen).